st1300 : บาปบรรพกาล DVD 4 แผ่น

จำนวน 4 แผ่น

เสียง ไทย

บรรยาย -

เรื่องย่อ

เสียงร่ำไห้ยังคงขับขาน ดวงวิญญาณยังคงวนเวียน เพื่อสะสาง ความแค้น ด้วย ความตาย โศกนาฏกรรมแห่งรักเรื่องนี้เกิดขึ้นในปี พ.ศ. 2529 ที่ เรือนไม้หอม เรือนหลังงามที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อใช้เป็นเรือนหอของคู่รัก คุณชายภาณุทัต พรหมบดินทร์ กับ แม้นมาศ เกษมบริรักษ์ ทั้งคู่รักใคร่ชอบพอกัน โดยไม่สนใจคำคัดค้านของผู้ใหญ่ ที่ต้องการจะให้คุณชายภาณุทัตแต่งงานกับ คุณหญิงแขไข ผู้เป็นคู่หมั้นคู่หมาย

แต่แล้วกลับมีเหตุการณ์ไม่คาดฝัน เกิดขึ้นในวันแต่งงาน เมื่อร่างของแม้นมาศลอยละลิ่วลงมาจากหน้าต่างชั้นบนของเรือนไม้หอมที่เป็น ห้องหอ และตกลงไปในสระบัวจนน้ำในสระกลายเป็นสีแดงฉาน มีเพียงจดหมายหล่นอยู่บนเตียงนอน เขียนคำว่า ลาก่อน ทิ้งเอาไว้ โดยไม่มีใครรู้สาเหตุที่แท้จริงว่าเกิดอะไรขึ้นกับแม้นมาศกันแน่ เมื่องานแต่งถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นงานศพ คุณชายภาณุทัตก็เอาแต่เศร้าโศกเสียใจ กินเหล้าเมามายไร้ซึ่งสติ ไม่ยอมทำอะไรทั้งสิ้น จนกระทั่งวันหนึ่งก็หายสาบสูญไปอย่างลึกลับ และไม่มีใครพบเห็นคุณชายอีกเลย

ล่ำลือไปในทิศทางเดียวกันว่าคุณชายได้ ฆ่าตัวตายตามหญิงสาวคนรักไปเพราะทนความเสียใจไม่ไหว อีกทั้งพวกคนรับใช้ต่างได้ยินเสียงร่ำไห้ของหญิงสาว สลับกับเสียงร้องเรียกของคุณชายภาณุทัตดังมากจากเรือนไม้หอมที่ถูกปิดตาย เรื่องราวถูกเล่าขานถึงอาถรรพ์ และแรงแค้นของทั้งคู่ที่ไม่สมหวังในความรัก จนไม่มีผู้ใดกล้าเข้าใกล้เรือนไม้หอมหากไม่มีเหตุจำเป็นใด ๆ

ปี พ.ศ. 2559 รสสุคนธ์ เกษมบริรักษ์ ซึ่งเป็นหลานแท้ ๆ ของปู่แม้นเมือง (พี่ชายแม้นมาศ) ต้องการสืบเรื่องปริศนาการตายของแม้นมาศหรือย่าเล็ก และการหายตัวไปของย่าวาดในคืนแต่งงาน เธอจึงตัดสินใจสมัครเป็นเลขาของ รามนรินทร์ ลูกชายเพียงคนเดียว คุณหญิงภาวิดา (น้องสาวของคุณชายภาณุทัต) แต่เกิดเหตุทำให้ต้องผิดหวังไป แม้นศรี (น้องสาวแม้นเมือง พี่สาวแม้นมาศ) ย่าของรสสุคนธ์รู้จึงฝากหลานสาวกับ คุณชายภาณุกร (น้องชายคนสุดท้องของภาณุทัต) ซึ่งกำลังมองหาคนมาช่วยจัดงาน ระลึกร้อยปีตระกูลพรหมบดินทร์ รสสุคนธ์ตอบรับงานทันทีครอบครัวของแม้นศรีได้ย้ายไปตั้งรกรากอยู่ที่จังหวัด เพชรบุรีหลังจากเกิดเหตุไฟไหม้บ้านที่กรุงเทพฯ เมื่อ 30 ปีก่อนคืนเดียวกับที่แม้นมาศตาย และในเหตุการณ์นั้นแม้นเมืองปู่ของรสสุคนธ์ก็ตายในกองเพลิง เพราะแม้นศรีช่วยมิ่งเมืองพ่อของรสสุคนธ์ออกมาได้เพียงคนเดียว

ดังนั้นเมื่อจะต้องทำงานในกรุงเทพฯ รสสุคนธ์จึงต้องย้ายเข้ามาอาศัยอยู่บ้านพรหมบดินทร์ คุณหญิงภาวิดารีบคัดค้าน เพราะไม่ชอบคนจากตระกูลเกษมบริรักษ์เป็นทุนเดิมอยู่ก่อนหน้า แต่ก็ไม่อาจขัดน้องชายได้ จึงวางแผนให้รสสุคนธ์ไปอยู่เรือนไม้หอม เพื่อที่จะให้โดนผีย่าตัวเองหลอกจนไม่สามารถอยู่ได้ รามนรินทร์นั้นแอบปิ๊งรสสุคนธ์ตั้งแต่แรกพบหน้า เขาจึงแสดงความเป็นห่วงรสสุคนธ์ เฟื่อง ซึ่งเป็นแม่นมของรามนรินทร์ เลยเสนอให้หลานสาวชื่อ น้อย ซึ่งเป็นลูกบุตรธรรมของภาณุกรมาอยู่เป็นเพื่อนรสสุคนธ์

ในคืนนั้น เอง...รสสุคนธ์ก็ได้ยินเสียงของหญิงสาวร้องไห้คร่ำครวญดังแว่วมา ถึงแม้จะหวาดกลัวจับใจ แต่ด้วยความสงสัยจึงได้รวบรวมความกล้า จนได้พบกับหญิงสาวคนหนึ่งกำลังยืนร้องไห้อยู่หน้าเรือนไม้หอม รสสุคนธ์ตกใจคิดว่าเป็นผีเป็นลมไป รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาก็เจอหญิงสาวคนหนึ่งนั่งเฝ้าอยู่ รสสุคนธ์ก็เข้าใจว่าเป็นน้อยหลานของเฟื่อง แต่ปรากฏว่าน้อยที่เธอเข้าใจนั้น แท้จริงแล้วคือ ผีย่าเล็ก เพราะน้อยตัวจริงก็ไม่เคยกล้ามาเหยียบที่เรือนไม้หอมเลยแม้แต่สักครั้งเดียว อีกทั้งก่อนหน้านี้รสสุคนธ์ไม่รู้จักหน้าตาย่าเล็กเพราะภาพถ่ายทั้งหลายสูญ หายไปหมดเมื่อครั้งไฟไหม้บ้าน และภาพถ่ายใบสุดท้ายถูกเก็บอยู่ในห้องทำงานของคุณชายภาณุกร เมื่อหญิงสาวไปขอดูด้วยความอยากรู้จึงได้พบความจริงว่าเธออยู่กับผีมาตลอด สองคืน

ถึงแม้รสสุคนธ์จะหวาดกลัวเมื่อได้รู้ความจริง แต่จากที่ได้อยู่ร่วมกับคุณย่าของเธอมาตั้งแต่ต้น ทำให้หญิงสาวมั่นใจว่าผีย่าเล็กไม่ได้คิดร้ายกับเธอ และได้รู้ว่าแม้นมาศแท้จริงแล้วถูกฆาตกรรมในคืนแต่งงาน เพียงแต่ไม่รู้ว่าใครเป็นผู้ลงมือเพราะถูกวางยาสลบ และถูกจับกดน้ำจนขาดใจตาย จากนั้นก็ถูกโยนลงมาจากห้องนอนทิ้งลงมาในสระบัว แม้นมาศได้ขอร้องให้รสสุคนธ์ช่วยตามหาแหวนแต่งงานชิ้นสำคัญที่หายไป เพราะเชื่อว่า แหวนไพลิน ที่ได้รับจากท่านชายภาณุทัตเป็นสิ่งยึดเหนี่ยวทำให้เธอไม่สามารถไปผุดไปเกิด เพราะได้ทำงานใกล้ชิดกัน รสสุคนธ์กับรามนรินทร์จึงความรู้สึกดี ๆ ต่อกันเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ..